8. Kozzi Film Festiwal „Kozzi – Krafftówna – Łomnicki”

Mirosława Szott

8. Kozzi Film Festiwal „Kozzi – Krafftówna – Łomnicki”

W dniach 10-14 czerwca 2022 roku odbyła się kolejna, ósma już edycja Kozzi Film Festiwal, której organizatorami były dwie instytucje: Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. Cypriana Norwida w Zielonej Górze oraz Zielonogórski Uniwersytet Trzeciego Wieku, a partnerem – od 2012 roku FilmFestival Cottbus. Tym razem festiwalowe spotkania umiejscowione zostały w Zielonej Górze i Zatoniu. Impreza została objęta honorowym patronatem Prezydenta Miasta Zielona Góra oraz Marszałka Województwa Lubuskiego. Dyrektorem Festiwalu, kuratorem programowym i koordynatorem projektu był dr Andrzej Buck.

Maciej Kozłowski, wywodzący się z Kargowej, to postać niezmiennie patronująca uroczystościom festiwalowym. Wśród najważniejszych nazwisk znaleźli się także Barbara Krafftówna oraz Tadeusz Łomnicki. To oni stanowili inspirację tegorocznych uroczystości. Gościem specjalnym edycji został Jan Englert, wybitny aktor filmowy i teatralny, reżyser.

Po lewej stronie stroi Dyrektor Andrzej Buck, po środku Małgorzata Foremniak, a na prawo od niej Łukasz Maciejewski.

Wydarzenia czerwcowe poprzedzały trzy forpoczty. W marcu odbyło się spotkanie wokół filmu Sonata (reż. Bartosz Blaschke) z udziałem Małgorzaty Foremniak i Łukasza Maciejewskiego. Z kolei w maju miała miejsce w KINIE NORWID prezentacja filmu Żeby nie było śladów (reż. Jan P. Matuszyński), który otrzymał nagrodę za reżyserię podczas FilmFestival Cottbus 2021. Bezpośrednim wprowadzeniem do festiwalu było też spotkanie wokół tegorocznych patronów w przeddzień festiwalu.

Filmem otwarcia był Nosorożec w reżyserii ukraińskiego filmowca Olega Sencowa. Na program festiwalu złożyły się następujące cykle filmowe:

–    Kino Polskie. Filmy z lat 2021-2022 (Magdalena, reż. Filip Gieldon; Fucking Bornholm, reż. Anna Kazejak; Po miłość / Pour l’amour, reż. Andrzej Mańkowski; Bo we mnie jest seks, reż. Katarzyna Klimkiewicz; Wiarołom, reż. Piotr Złotorowicz),

–    Kino znad granicy (m.in. Jedenaste: znaj sąsiada swego [Nebenan], reż. Daniel Brühl; Nasiona [Die Saat], reż. Mia Maariel Meyer; Fabian albo świat schodzi na psy [Fabian oder der Gang vor die Hunde], reż. Dominik Graf; Wolni albo martwi [Stürm: Bis wir tot sind oder frei], reż. Oliver Rihs),

–    Kino akcji. Kozzi Gangsta Film (Lokatorka, reż. Michał Otłowski; Mój dług, reż. Denis Delić / Bogusław Job; Furioza, reż. Cyprian T. Olędzki),

–    Łukasz Maciejewski. Moje ulubione role drugoplanowe (m.in. Inni ludzie, reż. Aleksandra Terpińska; Jakoś to będzie, reż. Sylwester Jakimow),

–    Kino wg Andrzeja Draguły: Wiara i Wojna.

Ważnym elementem festiwalu były także przedsięwzięcia teatralne. Ostatniego dnia festiwalu w Sali CKK RCAK odbył się spektakl w ramach Lubuskich konotacji pt. Małe zbrodnie małżeńskie Erica-Emmanuela Schmitta w reżyserii Karola Wróblewskiego w wykonaniu Beaty Kawki i Mirosława Zbrojewicza. Do nieco innych spotkań z dramatem, których scenę tworzyły ruiny pałacu w Zatoniu, odbiorcy byli zaproszeni w cyklu Czytelnia Dramatu, której pomysłodawcą jest dr Andrzej Buck, a koordynatorem dr Janusz Łastowiecki. Przeczytane zostały dwa teksty: Nie chcę matki piękniejszej od mojej według powieści Marcela Prousta W poszukiwaniu straconego czasu (adaptacja Waldemara Matuszewskiego i Roberta de Quelen) oraz Jeszcze żywi Mirosławy Szott w reżyserii Andrzeja Nowaka. Wzięło w tym udział kilkunastu aktorów lubuskiej sceny teatralnej.

Dopełnieniem wydarzeń były także spotkania i rozmowy wokół książek. Prezentowano publikacje: Jestem jak motyl Andrzeja Grabowskiego, Krafftówna w krainie czarów Remigiusza Grzeli, Bez oklasków Jana Englerta i Kamili Dreckiej, a także książkę Jacka Głomba Życie niedokończone. Z Lechem Raczakiem rozmawia Jacek Głomb.

Ważnym miejscem festiwalu był też NAMIOT CAFÉ FILM, przyciągający młodszych odbiorców spektaklami, warsztatami, wspólnym czytaniem książek i zabawami. Jedną z atrakcji był spektakl W lesie na podstawie tekstu Małgorzaty Strzałkowskiej w wykonaniu „Teatrzyku Majaczek” połączony z warsztatami ekologicznymi. Także dzieci z zespołu „1-2-3 TEATR” miały możliwość zaprezentować swoje umiejętności w przedstawieniu Jak myszka została nietoperzem (na podstawie bajki Akaki Cereteli). W ostatnim dniu festiwalu odbyło się spotkanie online z Iwanem Andrusiakiem adresowane do dzieci pochodzących z Ukrainy.

Tegoroczne Jury Festiwalu, w którego skład wchodzili: Łukasz Maciejewski (przewodniczący), dr Andrzej Buck (dyrektor KFF), Małgorzata Grelak (sekretarz), przyznało następujące nagrody:

–    Grand Prix, czyli Klaps 2022 dla reżysera najlepszego polskiego filmu fabularnego dla Bartosza Blaschke za film Sonata,

–    Klaps 2022 za najlepszą kreację aktorską w polskim filmie fabularnym dla Magdaleny Żak za kreację w Magdalenie Filipa Gieldona,

–    Klaps 2022 za najlepszą drugoplanową kreację aktorską w polskim filmie fabularnym dla Lecha Dyblika za rolę Jurasa w Sonacie Bartosza Blaschke,

–    Klaps 2022 za wybitne osiągnięcia artystyczne w dziedzinie filmu dla Jana Englerta,

–    Klaps 2022 za kino akcji dla Lokatorki Michała Otłowskiego ze szczególnym względnieniem kreacji Sławomiry Łozińskiej.

Pierwszy raz w historii KFF własną nagrodę przyznało Młodzieżowe Jury w składzie: Lidia Compel, Karolina Gleń, Marzena Kapusta, Hanna Kuchta, Paweł Skrzypczak, Zofia Wajdzik (wszyscy z V LO w Zielonej Górze). Novum była także nagroda publiczności (plebiscyt online), którą otrzymał film Po miłość / Pour l’amour w reżyserii Andrzeja Mańkowskiego. Specjalna nagroda Kozzi Film Festiwal KLAPS 2022 trafiła do Łukasza Maciejewskiego, cenionego krytyka filmowego i teatralnego, który związany jest z imprezą od 2012 roku. Autorką statuetek jest Aneta Pabjańska-Moskwa, artystka z Żar. 

Dokładny opis poszczególnych wydarzeń festiwalowych
znajduje się na stronie http://www. festiwal.norwid.net.pl.

Jan Englert, Andrzej Grabowski, Beata Kawka, Sławomira Łozińska, Łukasz Maciejewski, Mirosław Zbrojewicz