Karolina Talaga
I.
tapeta w geometryczny wzór w stylu art déco
wszystko tu jest uporządkowane i symetryczne
siedzisz na krawędzi fotela
twoje spojrzenie zatrzymało się na moich dłoniach
obserwuję, jak linia światła
powoli przesuwa się po podłodze
w moją stronę
jakby wiedziała więcej
jakby wiedziała
o czym milczysz
interludium 1
każda relacja to układ przestrzeni
II.
dotykam własnego nadgarstka
tu, gdzie kończy się pytanie
cichy ruch
jak linia na planie
która później utworzy
ścianę nośną
interludium 2
między piętrami powstaje echo
minimalizm bywa najgłośniejszy
III.
jesteś na mojej dłoni
jak tekstura tkaniny mebla
który nigdy nie należał do mnie
interludium 3
strukturalizm
niektóre ramy istnieją tylko dzięki napięciu
IV.
widzę, dokąd uciekasz
tam patrzysz najdłużej
światło przez żaluzje przecina
przestrzeń jak w brutalizmie na
przed i po
interludium 4
czasem najtrwalsze konstrukcje
to te nigdy niewybudowane