O procesie i drodze do siebie

Ukończenie Akademii było momentem przełomowym w moim życiu, otwierającym wiele drzwi, ale i pełnym niewiadomych. Koniec studiów spotkał się w czasie ze znaczącymi zmianami w moim życiu prywatnym, które wpłynęły na moją twórczość. Pierwszym krokiem, jaki wykonałam, był wyjazd do Porto, gdzie odbyłam praktyki w studio graficznym. Dużo ważniejszy niż sam staż, z punktu widzenia rozwoju artystycznego, jest czas wolny, który spędzałam na szkicowaniu i spacerowaniu wzdłóż oceanu. Studia artystyczne, mimo że dały mi bardzo wiele i pozwoliły się rozwinąć, wytworzyły też wiele blokad. Rysując ocean i ludzi przechadzających się po mieście, znów odkryłam radość rysowania. Odważnie sięgnęłam po kredki i pełna dziecięcej ekscytacji eksplorowałam swoją kreskę w szkicowniku. Pokochałam rysowanie z natury i nauczyłam się czerpać inspiracje z codzienności, uchwycając esencję chwil.

Obecnie różne techniki służą mi do wyrażania się w różnych tematach. Mimo upływu czasu nadal prowadzę szkicownik pełen eksperymentów i dowcipnych rysunków. W 2024 roku podzieliłam się ich wnętrzem podczas wystawy w Macondo we Wrocławiu, gdzie można było swobodnie przeglądać moje szkicowniki.

Oprócz nich tworzę papierowe kolaże, poprzez które wylewam swoje emocje i opowiadam czułe historie. Można w nich odnaleźć tę najwrażliwszą część mojej twórczości. Pomiędzy pieczołowicie utkane kompozycje z gazet wplatam opowieści o miłości, nadziei, ale też o zranieniach i odpuszczaniu.

Trzecim obszarem mojej twórczości jest satyryczna seria ilustracji pt. Kurki, która zdobywa uśmiechy i nagradzana jest szczerym chichotem wszędzie tam, gdzie się pojawia. Kurki symbolizują nas wszystkich. Mogą być, kim chcą i są bohaterkami swojego życia. Są beztroskie i nie dotykają ich problemy codzienności, z którymi my, jako ludzie musimy się mierzyć. Rozpoczęłam tę serię w ramach odpoczynku od zbierania materiałów do dyplomu, dała mi wytchnienie od przytłaczającej wizji katastrofy klimatycznej. Wtedy jeszcze nie wiedziałam, że po kilku latach seria doczeka się wystawy, a ja będę wykonywać personalizowane, kurze potrety.

Moja droga zawodowa ciągle mnie zaskakuje, a ja z ciekawością się jej poddaję. Otwartość na przychodzące projekty umożliwiła mi już namalowanie muralu na budunku Centrum Aktywności Lokalnej na wrocławskim Brochowie, zaprojektowanie wielu logotypów i plakatów, które widoczne są w przestrzeni miejskiej.

Na co dzień można podglądać moją drogę na Instagramie na profilu @ewaziembicka. Dzielę się inspiracjami i nowymi pracami, które wychodzą spod mojej kredki.