Ewa Mielczarek

Anna Tokarska zapamiętana

Dzięki zamysłowi dr. Andrzeja Bucka, a następnie działaniom logistycznym i organizacyjnym Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Cypriana Norwida w Zielonej Górze, na fasadzie budynku mieszczącego się na placu Słowiańskim 7 w Zielonej Górze, zamontowana została tablica upamiętniająca Annę Tokarską. Właśnie tutaj, w lokalu pod numerem 6. przez kilkadziesiąt lat mieszkała poetka, o której pamięć jest wciąż żywa, nie tylko w zielonogórskim środowisku kultury.

Przypomnijmy parę faktów z życia tej ważnej poetki, autorki kilku tomików wierszy i animatorki życia kulturalnego w Zielonej Górze. Urodziła się w 1936 roku w Łodzi. Ukończyła polonistykę na zielonogórskiej WSP. Anna Tokarska pracowała w Teatrze Lubuskim jako sekretarz literacki, była też sekretarzem rektora ówczesnej Wyższej Szkoły Pedagogicznej. Jej wiersze drukowało „Nadodrze”. Wydała zbiory wierszy (Portret z ptakiem, Monologi niepamięci, Zapis wędrowny, Ból pozornie za duży czy W białym mieszka anioł),  należała do Związków Literatów Polskich. 

Od niemal dekady Anny Tokarskiej nie ma z nami, lecz wszystko, czym się zajmowała, jaką osobą była, a przede wszystkim jak ważny ślad w postaci poezji zostawiła po sobie, trwa w pamięci. Poetka stała się inspiracją dla wielu działań twórczych, które mamy sposobność przeżywać jako animatorzy i równocześnie odbiorcy kultury. Jej talent, mądrość, dobro, chęć wspierania potrzebujących, mimo upływu lat, są powszechnie pamiętane i do dzisiaj szeroko wspominane. Dodajmy, że przez wszystkie te lata wiele zrobiono, aby upamiętnić jej twórcze życie. Wydano książkę z poezją artystki (Anna Tokarska, Wiersze wybrane, w oprac. Andrzeja Bucka, Pro Libris, Zielona Góra 2014),